Kadın Otostop Hikayeleri-Batum

Çocukluğumdan beri istediğim bir şey. İçten içe içimi yiyip bitiren, geceleri yıldızlara bakıp hayal kurduran bir histi benim için gezmek. Sadece gezmek değil bu aslında. Keşfetmek. Açlık. Farkında olmak. Bize dayatılmış adaletten, kariyerden daha da yüce bir duygu. ÖZGÜRLÜK.

Serüvenimin başı… Çok uzak değil. Aylar öncesi … Kayseri’de güzel bir işe sahip, kedileriyle paylaştığı 2+1 evini özgürlük sanan, beyaz atlı prensini bekleyen bir kadındım.. Bu hayat Kızıl Vadi’yi görme isteğimle sona erecekti. Bir delilik yapıp otostopla gitmeye karar verdim. Etrafımda bunu yapanlar vardı ama benim asla cesaretim olmamıştı. Sonunda toparladım cesaretimi ve çıktım yola. 2 araç değiştirdim. İnsanların bana yaklaşımı çok olumluydu. Bu benim kalbimdeki korkuları silmeye yetmişti. O gün güneşin doğuşu da batışı da daha güzeldi. Zincirlerimi kırmıştım. Daha ne olsun? 

Özgürlüğü tatmış ruhu esir edemezdim. Duvarlar üzerime gelmeye başlamıştı, iş yüzünden kendimi tutsak gibi hissediyordum. Taa ki bir sabah kalkıp da ‘Benim hayatım bu değil diyene kadar ‘. O akşam saat 10’a Trabzon bileti aldım. İki kedim ile düştük Trabzon yoluna. Onları emanet edip, düştüm Gürcistan yoluna.

Batum… Çok övdüler ama bu bana yetmiyordu. Batum’un tarihi dokularının arasında aradığımı bulamamıştım. Yeterince vahşi değil miydi ? 2 gün Qobuleti‘ de çadırda kalıp mükemmel insanların dostluğunu edinip Mestia adında; isminin bile insanı mest ettiğine inandığım bir şehrin varlığını keşfettim.Tanıştığım bir İngiliz oraya gideceğini söyledi. Ve bir yol arkadaşım olmuştu…